Verliefd op een (water)pijpleiding
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Dick & Ellen
30 Oktober 2013 | Nepal, Pokhara
Wow wat is hij mooi. Rond en lang met fraaie verbindingen. Zwart als zwarte Piet.
Meestal was het saai vervelend werk, vooral voor Dick. Vele honderden uren werk om al dat geld in te zamelen. En soms was het ook leuk, zoals bijvoorbeeld op de Nicolaasschool van Jacquelien, waar kinderen en ouders 7000 euro voor ons bij elkaar renden en bakten. Of dat moment waarop mijn nichtje Marlijn (toen 8 jaar) apetrots haar heitje-voor-een-karweitje-geld kwam brengen. ACHT euro, voor ons waterproject.
Met een jeep hebben we het hele traject bewonderd. En soms te voet. Tamelijk onbegaanbare paden op en af, om onze beauty te aanschouwen. Het was fantastisch om eindelijk te zien dat het project zo goed vordert. Ik vond het bijna zo mooi als de Himalaya die aan de andere kant van het dal te zien was. En dat zegt wat.
Grote eer viel ons weer te beurt in Sarangkot, waar we natuurlijk weer tika's kregen en omhangen werden met vele prachtige shawls en bloemenkransen. De mensen waren enorm dankbaar, ook al is het project nog niet helemaal af. Maar over een jaar hebben zelfs de Dalits, de onaanraakbare kastelozen onder de laagste kaste, hun water. Want wat worden ze nog altijd zwaar gediscrimineerd. Daar is Zwarte Piet echt niks bij.
Dat merken we ook weer, nu al, met de bruiloft van Hom en Lauren (erg leuke meid !). Er komen op de Nepalese bruiloft 450 mensen, ook al is het huisje van Homs ouders maar net groot genoeg voor 7. Hom is bezig de catering te verzorgen en nu wordt de familie zwaar onder druk gezet om een speciale keuken in te richten voor de mensen uit de hogere kasten, die namelijk de drank en het voedsel dat door Dalits (Homs ' kaste' ) is aangeraakt niet meer willen drinken en eten. De Dalits moeten dus een hoop geld uitgeven om hun eigen onderdrukking in stand te houden.
Homs vader wil wel. Hom heeft ons veel vreselijke verhalen verteld over hoe hij bejegend werd door de mensen uit de andere kasten. Hij en Lauren weigeren nu toe te geven aan deze druk van boven.
We zullen zien hoe het afloopt.
Meestal was het saai vervelend werk, vooral voor Dick. Vele honderden uren werk om al dat geld in te zamelen. En soms was het ook leuk, zoals bijvoorbeeld op de Nicolaasschool van Jacquelien, waar kinderen en ouders 7000 euro voor ons bij elkaar renden en bakten. Of dat moment waarop mijn nichtje Marlijn (toen 8 jaar) apetrots haar heitje-voor-een-karweitje-geld kwam brengen. ACHT euro, voor ons waterproject.
Met een jeep hebben we het hele traject bewonderd. En soms te voet. Tamelijk onbegaanbare paden op en af, om onze beauty te aanschouwen. Het was fantastisch om eindelijk te zien dat het project zo goed vordert. Ik vond het bijna zo mooi als de Himalaya die aan de andere kant van het dal te zien was. En dat zegt wat.
Grote eer viel ons weer te beurt in Sarangkot, waar we natuurlijk weer tika's kregen en omhangen werden met vele prachtige shawls en bloemenkransen. De mensen waren enorm dankbaar, ook al is het project nog niet helemaal af. Maar over een jaar hebben zelfs de Dalits, de onaanraakbare kastelozen onder de laagste kaste, hun water. Want wat worden ze nog altijd zwaar gediscrimineerd. Daar is Zwarte Piet echt niks bij.
Dat merken we ook weer, nu al, met de bruiloft van Hom en Lauren (erg leuke meid !). Er komen op de Nepalese bruiloft 450 mensen, ook al is het huisje van Homs ouders maar net groot genoeg voor 7. Hom is bezig de catering te verzorgen en nu wordt de familie zwaar onder druk gezet om een speciale keuken in te richten voor de mensen uit de hogere kasten, die namelijk de drank en het voedsel dat door Dalits (Homs ' kaste' ) is aangeraakt niet meer willen drinken en eten. De Dalits moeten dus een hoop geld uitgeven om hun eigen onderdrukking in stand te houden.
Homs vader wil wel. Hom heeft ons veel vreselijke verhalen verteld over hoe hij bejegend werd door de mensen uit de andere kasten. Hij en Lauren weigeren nu toe te geven aan deze druk van boven.
We zullen zien hoe het afloopt.
-
30 Oktober 2013 - 13:55
Marian Nekeman:
Hallo Ellen en Dick, erg leuk om deze verslagen weer te lezen, het brengt mij een beetje terug in de tijd dat ik nog bij Djoeke werkte, ik mis haar en het werk nog steeds, maar ivm mijn gezondheidstoestand is het wel een goede stap geweest toen.
Er komt heel veel kijken bij die bruiloft van Hom met zijn bruid Lauren, wat is alles hier dan simpel, ik wens jullie beiden daar veel plezier mee, prettig dat het waterproject goed loopt, gaan jullie het als het klaar is (helpen) openen?
Ik zag de foto van jullie beiden bij dit verslag, ik zie heel van Djoeke terug in Dick.
Ik heb nog steeds contact met een paar vriendinnen van haar trouwens.
Ellen, voorzichtig met je knie, nooit forceren maar dat zal je zelf ook wel weten, groetjes voor jullie beiden en geniet...liefs Marian en ook van Ben natuurlijk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
