lekker gek

Ik lijk wel gek, zegt een vriendin.

Ik loop weer in Berg en Dal de berg af naar Beek. En lift terug de berg weer op. Dan loop ik weer naar beneden, en lift terug omhoog. En nog eens en nog eens.........

Ik maak gekke, leuke, verrassende, ontroerende, droevige dingen mee en geniet er enorm van. Het is écht ontzettend leuk. Maar na vijf kwartier loop ik behoorlijk mank. Ik had dus veel eerder gek moeten gaan doen ! Afdalingen zijn zwaar.

Gek ? Misschien wél gek dat ik inmiddels ruim 100 uur getraind heb en vele tienduizenden kniebuigingen heb gemaakt, om één week in de Himalaya te kunnen lopen. Dick gaat met de jeep, ik ga (alleen ja) lopen. Nou maar hopen dat mijn knie dat ook wil, en dat ik kan slapen, zodat ze me niet nóg eens met de helicopter uit de bergen hoeven te komen halen. Ons geld is op........

Hom en Lauren skypen zo. Ik ga de Liebestraum voor hen spelen. Daar heb ik honderden uren op geoefend. Dát is nogal gek ja. Dat was altijd een soort ideaal van me : om die óóit eens te kunnen spelen. En nu is hij voor Hom en Lauren. Laat mij maar gek zijn.

Morgen vertrekken we. Ik met vier truien en twee jassen aan. Gek ? Het is een deel van de kleren die we ingezameld hebben voor mensen in Nepal die ze goed kunnen gebruiken. In het vliegtuig trek ik ze uit. En in Nepal laat ik ze achter.

En dan zijn we er zaterdag. Kathmandu. De stad die op een vuilnisbelt begint te lijken. De rivier is zwart en één grote vieze troep. Er hangt zóveel smog dat de zon er nooit schijnt. Kinderen tekenen grijze luchten. Het lawaai is oorverdovend. Overal bedelaars, armoede, stank, ellende. De stad en het land waar mijn hart breekt maar ook nog steeds verliefd op is. Dat lijkt wel gek ja. Maar wie er geweest is begrijpt het.

Gek is het ook om de dag voor vertrek nog te gaan schrijven. Daar stop ik nu mee. Ik kon het niet laten.

Gek zijn is heerlijk. Ik kan het aanbevelen. Doe eens gek.

(de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik ook gektes heb waar ik niet van geniet. Maar daar vertel ik nu niet over)